Stop met pleasen, please!

Vind jij jezelf een pleaser of ken jij de pleaser; iemand die zegt het leuk te vinden dingen voor een ander te doen, de ander in het zonnetje te zetten. Of date met iemand die er prat op gaat ‘een Gever’ te zijn?

Herken jij het gevoel dat je lang niet altijd de waardering en erkenning krijgt voor het geen je geeft? Wat kan je eraan doen om ervoor te zorgen dat jij je goed voelt bij het Geven?

Ik neem de Universele Wetten als uitgangspunt, in dit geval de natuurwet Tegenstellingen:

We leven in een duale wereld, waar áltijd Tegenstellingen zijn, zoals licht en donker, mannelijk en vrouwelijk, yin en yang.

Pleasen of geven, is één kant van het energieveld ‘dienstbaarheid’. Je kan dienstbaar zijn aan de ander (aandacht of praktische hulp of spullen geven, rekening houden met, aandacht voor, enzovoorts). 
En je kan dienstbaar zijn aan jezelf. Het uiterste van dit spectrum is dan ‘egoïsme’.

Tegenstellingen stelt dat het er altijd allebei is en dat ze met elkaar in balans willen zijn, dus zorgt ook dat een onbalans uiteindelijk weer in balans wil komen.

Vaak is het één kant van beide velden duidelijk zichtbaar in het gedrag en bewustzijn van een persoon. Zij noemen zichzelf een Gever, een Pleaser, houdt ervan iets voor de ander te doen of te betekenen. Waar zij vaak minder (bewust) oog voor hebben, is dat zij ook behoefte hebben aan iets te ontvangen, zoals dankbaarheid, waardering of erkenning.

Of dat er iets voor hen terug wordt gedaan: aandacht, een luisterend oor, een lief gebaar, fysieke/intieme aandacht, enzovoorts. Het liefst ook zonder dat ze erom hoeven te vragen. “Het moet uit de ander zélf komen”.

Wanneer iemand langere tijd vooral gericht is op het éne veld van dienstbaarheid, dan zal de balans zeker een keer doorslaan naar de andere kant. Je bent je op dat moment voortdurend bewust van hoeveel jij altijd voor personen klaar staat dingen doet, zelfs vóórdat erom gevraagd is, en dat je er weinig voor terug krijgt. Dat voelt pijnlijk en je loopt erop leeg. 

Onze schaduwkant is de kant die we van onszelf niet goed zien/kennen én waar we een oordeel op voelen. Aan jezelf denken is vaak minder populair dan aan een ander denken.

De ander voelt het echter (onbewust) haarfijn aan en houdt je de spiegel voor; je merkt dan dat jouw Geven niet echt kan worden ontvangen en dat je niet krijgt wat jij nodig hebt. Het irriteert tussen jullie.

Vraag jezelf dan af: heb jij iets gegeven waar ook echt om gevraagd is? Wat is hierin jouw onderliggende behoefte?

Een gezonde relatie is een balans van Geven en Ontvangen. En hoe simpel het klinkt, in de praktijk is het vaak lastig.

Wil jij meer inzicht in hoe dit voor jou werkt? Neem dan gerust contact op!