Hoe maak je authentieke keuzes en wanneer doe je concessies in je relatie

Wanneer je een relatie hebt, maak je samen keuzes, klein en groot. ‘Waar gaan we eten?’, ‘Welke film gaan we kijken?’ tot ‘Willen we kinderen?’ en ‘Willen we een monogame of open relatie- en hoe ziet dit er dan uit?’ Al deze keuzes leiden in de praktijk vaak tot concessies.

De één wil dit, de ander wil dat; hoe ga je daar mee om? Er zijn allerlei keuzes waarin je op een pragmatische manier met elkaar om kunt gaan: simpelweg een beetje geven en nemen, zodat de balans tussen jullie in orde blijft. Maar wat doe je als het gaat om keuzes die geen ‘gulden middenweg’ kennen?

Dit soort keuzes vragen om bewustwording van een aantal invalshoeken:

Het verschil tussen hoofd en hart.

Sommige keuzes beginnen met de twijfel in jezelf. Hebben de kinderen meer begrenzing nodig of vind je dat je ze meer los moet laten? Je hart voelt het één en je hoofd ziet beren op de weg. Er is niet één wijze raadgever; zowel het hoofd als het hart (ons buikgevoel) hebben belangrijke informatie over de keuzes die we maken. Het is belangrijk dat we de tijd nemen om ze kennen en van elkaar kunnen onderscheiden.

De invloed van anderen

In het dagelijks leven worden we door allerlei zaken beïnvloed. Heb je behoefte aan goedkeuring van bijvoorbeeld ouders en zijn jullie het eerste koppel in de familie (of de kerk) dat overweegt te gaan scheiden? Vragen jullie vrienden wanneer jullie eindelijk eens gaan samenwonen, terwijl jullie liever blijven latten?

Media spelen een belangrijke rol in de keuzes die we maken. Denk bijvoorbeeld aan films, tv-programma’s, reclame en artikelen over hoe spannende seks de sleutel is tot een goed huwelijk. Het is belangrijk dat we weten wat authentiek is en wat ons wordt ingefluisterd door anderen.

Bij jezelf blijven.

Misschien kan je begrijpen dat “voor de rest van je leven uitsluitend seks met deze persoon niet zo avontuurlijk is”. Of dat ook als jij geen kinderwens hebt, je “het geluk van de ander niet in de weg wilt staan”. Maar hoe ver kun je van je eigen kern af komen te staan? Een goede relatie met de ander, begint met een goede relatie met jezelf. Wanneer je ‘ja’ zegt, terwijl jij ‘nee’ voelt, ondermijn je niet alleen jezelf; onbewust ga je de ander ook kwalijk nemen dat je in een situatie bent beland waar je niet wilt zijn.

Wanneer je hierbij stil staat, kan het pijnlijk zijn om te ontdekken hoeveel je in een jarenlange relatie van jezelf hebt weggegeven om de ander niet kwijt te raken en hoe ondermijnend dit is geweest voor het geluk in je relatie. En andersom is het moeilijk om te vertrouwen op een partner die ‘ja’ zegt, terwijl je voelt dat deze ‘ja’ niet vanuit het hart komt.

Ten aanzien van verschillende behoeftes op het gebied van een monogame- en open relatie is het belangrijk om het verschil te herkennen tussen overvloedige liefde en keuzes maken vanuit tekort. Kun je voelen of de keuze voor een open relatie (hoe je deze dan ook precies vorm zou willen geven) voortkomt uit de overtuiging, dat jullie liefde stevig en overvloedig is en dat je jezelf en elkaar gunt om je ook met een ander intiem te mogen verbinden? Voel je dat je bang bent dat je de ander kwijt raakt als je niet meegaat in het verlangen om intieme avonturen te beleven met anderen? Durf je dat te erkennen? Het vergt moed om in jezelf op ontdekkingsreis te gaan in wat je hierin triggert en motiveert.

‘Nee’ zeggen is een kunst. Zeker wanneer we de ander lief hebben, willen we graag zien dat de ander gelukkig is. Daarin schuilt het gevaar dat we ‘ja’ zeggen waar we ‘nee’ bedoelen en dat we dingen (toe-) geven die we niet te geven hebben. Vroeg of laat geeft dat issues in de relatie.

Het lijkt nu misschien alsof het simpel is; wees trouw aan jezelf en kom op voor jezelf! De realiteit ligt ingewikkelder en is een proces waarin we stap voor stap ons zelf en elkaar beter leren kennen.