Wat is de kracht van het Niet Weten? - Het begin van mijn liefde voor opstellingen

In 2015 kwam ik in aanraking met het systemisch werk; met opstellingen. De eerste keer dat ik als representant aan een opstelling meedeed, was ik harstikke nerveus. Ik vreesde dat ik niets zou voelen. Ik vond mezelf niet bepaald sensitief of begaafd. Uitgerekend ik werd gekozen als representant voor de aanvrager.

In het hele proces dat volgde ervaarde ik, dat dit precies was wat er nodig was: het Niet Weten: Onbevooroordeeld en open in een ervaring stappen. Woorden geven aan wat er door je heen komt; de sensaties in je lijf, je gedachten en je emoties. Het hele proces was verhelderend en helend voor de aanvrager. Meteen was ik verkocht aan deze manier van werken.

In de jaren erna deed ik een opleiding tot Systemisch Coach en ik deed ervaring op in vele tientallen opstellingen. In die periode maakte ik kennis met het begrip Het Wetende Veld.

Het Wetende Veld is (net als al het andere) een energieveld. Het is het collectieve energieveld van je familiesysteem; je ouders en voorouders. Het is ook het energieveld van de plek waar je opgegroeid bent, waar je woont en alle gebeurtenissen die er hebben plaatsgevonden. Het Wetende Veld is het energieveld van alles: De Bron, De Kosmos, Het Universum, Great Spirit, God; hoe je het ook noemt.

Wanneer je het denken, oordelen en willen helpen (hoe goed bedoeld ook) los laat, kun je je lichaam als ‘ontvanger’ (als een soort radio) inzetten om datgene wat op dat moment gezien, gehoord en gevoeld wil worden, door je heen te laten komen, en daar woorden aan geven.

Het verschil met Weten vanuit Denken en Weten vanuit de Niet-Weten houding, is dat je niet intuned op wat jij als individu denkt te weten, maar dat je toegang krijgt tot het collectieve energieveld.

Dit collectieve veld wil dat we als mens, als ziel, heel worden. Pijnlijke gebeurtenissen, mensen en gebeurtenissen waar niet meer over gesproken wordt, worden her-in-nerd: het hoort er weer bij. Soms zijn dit gebeurtenissen uit de eigen jeugd (je innerlijk kind), soms ervaringen van je (voor-) ouders of zie je patronen in beiden. Patronen hebben namelijk de neiging om te herhalen en elkaar aan te trekken. 

Het Wetende Veld oordeelt niet over goed en kwaad, het wil compleet zijn en dat betekent dat alles er weer bij mag horen. “The Good, The Bad and The Ugly”, zei mijn docent.

Ik kijk terug op mijn schooljaren. Ik was een dromerig meisje en ik kon me niet goed op de les concentreren. Ik had moeite te onthouden en van bepaalde vakken snapte ik überhaupt niets. Wat heb ik me dom en eenzaam gevoeld, toen ik werd teruggezet van Havo/Atheneum naar de Mavo. 

Ineens valt me binnen, hoe waardevol deze pijnlijke ervaringen zijn geweest. Het heeft me geholpen om open te staan voor een andere manier van ‘Weten’. Het heeft geholpen om mijn brein niet vol te proppen met ‘feiten’ die slechts een narratief, een verhaal zijn.

Mijn ervaringen met opstellingen maken dat mijn lichaam als instrument steeds zuiverder wordt afgestemd om datgene door te geven wat op dat moment voor de ander van belang is.

Met het herinneren en helen van pijnlijke gebeurtenissen van mensen, heelt het collectieve veld waar we allemaal onderdeel van zijn. Ik ben dankbaar dat ik er een onderdeel van ben!