Ik heb een thuisje in mijn buik

Een vriendin van mij maakte zich zorgen over haar dochter, de 4-jarige 
Noortje.

Ze zaten midden in een lastige periode van scheiding en verhuizingen en 
ondertussen ook maakte dit meisje de stap van de peuterspeelzaal naar 
school. Allemaal veranderingen die maakten dat ze zich ontheemd voelde. 
Ze voelde zich verdrietig en uitgeput. Ze maakte zich zorgen om de 
dieren van de mensen op wiens huis ze een tijdje had gepast en de 
wanhoop was compleet toen ze overdag in haar broek plaste terwijl ze al 
een tijd zindelijk is.

Mijn vriendin vroeg me of ik voor Noortje een Bachbloesemremedie wilde 
samenstellen. Natuurlijk wilde ik dat!

De samenstelling van haar Bachbloesemremedie was gericht op het vinden 
van rust en ontspanning in zo’n turbulente tijd vol onrust, 
veranderingen en het (tijdelijk) ontbreken van een stabiele basis.

Op het etiketje van haar flesje schreef ik een affirmatie; een 
positieve, bekrachtigende zin die een intentie meegeeft, elke keer 
wanneer je de druppels neemt. “Het warme veilige nestje vind ik in 
mezelf”. Mijn vriendin maakte er elke keer een liefdevol ritueel van als 
Noortje de druppels kreeg, waarbij Noortje zelf de affirmatie (of een 
afgeleide ervan) hardop zei.

Noortje heeft de druppels enkele weken gebruikt. Ze reageerde geweldig 
op de druppels. Ze voelde zich rustiger, vrolijker, meer ontspannen en 
het broekplassen hield op.

Toen het flesje leeg was, wilde zij het niet weggooien. In plaats 
daarvan zette ze er een mooi bloempje in.

Onlangs zei ze tegen haar moeder: “Mama, de druppels hebben goed gewerkt 
hè?”
“Hoezo?”, vroeg mijn vriendin. “Nou, ik voel nu een thuisje in mijn 
buik.”